Filmhuis Noordwolde
Noordwolde
Plek om bijzondere films te kunnen bekijken in een grote zaal met prima voorzieningen
Hier schon mal ein Vorgeschmack
Filmhuis Noordwolde draait in het seizoen elke 14 dagen een bekende of onbekende film. Van natuurdocumentaire tot drama van de bovenste plan. Soms zijn het films die ook al in de gewone bioscopen veel publiek trokken. Maar nu dus gewoon dichtbij, in Noordwolde.
- Entfernung zu Ihrem Standort:
Hier finden Sie Filmhuis Noordwolde
Filmhuis Noordwolde (ingang Buurthuus)Hoofdstraat Oost 34A
8391 AT Noordwolde Route planen
vanaf jouw locatie
In der Nachbarschaft
Alle Routen ansehen-
Driewegsluis | fietsen langs de Turfroute
Driewegsluis | fietsen langs de Turfroute(63.3 km)Nijetrijne -
Doorsteek Noordwolde | Stellingenpad: etappe 15
Doorsteek Noordwolde | Stellingenpad: etappe 15(10.5 km)Vledderveen -
Museum fietsroute Noordwolde - Heerenveen - Drachten - Gorredijk
Museum fietsroute Noordwolde - Heerenveen - Drachten - Gorredijk(99.0 km)Noordwolde -
Bevrijdingsstrijd op Friese bodem | Liberation Route
Bevrijdingsstrijd op Friese bodem | Liberation Route(36.7 km)Wolvega -
Eetbaar Fryslân: rondje Zuidelijke Wouden
Eetbaar Fryslân: rondje Zuidelijke Wouden(66.0 km)Wolvega
Standorte
Alle Standorte anzeigen-
Wellekom Watersport - Platbodem zeeschouw Catharina
Wellekom Watersport - Platbodem zeeschouw CatharinaWoudsendSofort buchbar
-
De Heining: klimaatverandering
Aktivieren Sie Cookies, um diesen Inhalt anzuzeigen.
De Heining: klimaatverandering
(beluister hier het audioverhaal)
O, zo vervelend als je net op de fiets zit: een stortbui. Een extreme plensbui van meer dan 60 mm per etmaal is bovendien best zorgelijk. De waterbeheerders liggen er wel eens wakker van. Hoe moeten de Friese gemalen zoveel water in korte tijd afvoeren? En hoe moet dat in de toekomst, nu zware buien door klimaatverandering steeds vaker voorkomen?
De Heining, dit gemaal dat opvallend genoeg ín de dijk is gebouwd, helpt daarbij. Dat gebeurt alleen als het waterpeil in de Friese boezem, dat is het aan elkaar verbonden stelsel van vaarten en meren, te hoog staat. Deze vijzels kunnen dan 250 kubieke meter water per minuut naar zee pompen.
Het is een mooie assistentie voor de gemalen aan het IJsselmeer, maar de capaciteit is ook weer niet overweldigend als je vergelijkt met die gemalen in Lemmer en Stavoren, en zelfs niet met de gemalen Zwarte Haan en Roptazijl, die de polders hier verderop aan de kust drooghouden.
De Heining is dan ook onderdeel van een groter plan. Het is een uiting van een nieuwe manier van denken over waterbeheersing, een interne 'klimaatverandering' zou je kunnen zeggen. Meer meebewegen mét de natuur en het water in plaats van tegen de natuur en het water strijden. Dat is best spannend, want we hebben duizend jaar dijken gebouwd om ons tegen het geweld van de zee te beschermen.
En hoe doe je dat dan, anders naar waterbeheersing kijken? Door ruimte te maken voor extra waterberging in het binnenland bijvoorbeeld, zoals je hier kunt zien aan de brede vaarten, die natuurvriendelijke oevers hebben gekregen. En doordat het zeewater vrij spel heeft in een kweldergebied hoogt deze vanzelf door slib op. Over een paar jaar ontstaat hier dan al een natuurlijke buffer tegen de stijgende zeespiegel, als een golfbreker voor de dijk.
Het gemaal is ook een verbinding tussen zoet en zout water. Dit is goed voor trekvissen die 24 uur per dag door het gemaal kunnen zwemmen, maar ook voor kwelderplanten en wadvogels in het unieke buitendijkse kwelderlandschap.
Ingesproken door:
Samen met de andere leden van kunstenaarscollectief Observatorium werkt Ruud Reutelingsperger al jaren aan kunst in de openbare ruimte. Hierbij richt het collectief zich op het veranderende landschap en hoe het de nieuwsgierigheid kan prikkelen naar de wereld om ons heen.Ruud en zijn collega’s kennen Joop Mulder al sinds jaar en dag. “Joop en wij delen dezelfde passie; het landschap en de verhalen van mensen. We maakten wilde plannen, spraken bijzondere mensen en vooral van het buitendijkse gebied werden we lyrisch; kwelders en dobben die wij nog niet kenden. Hoe mooi zou het zijn als de mensen weer zelf land kunnen gaan maken, als bewoners hun relatie met het buitendijkse zelf nieuw leven in kunnen blazen en in samenwerking met kunstenaars ook de taal van de verbeelding gaan spreken; riepen wij hardop tegen de wind in naar elkaar.” Deze dynamische samenwerking leidde tot een drietal concrete projectvoorstellen; Terp van de Takomst, De Kromme Horne en de Golf van Termunterzijl. “Samen met Joop predikten we de slogan; Eerst geloven, dan zien.”
Dit verhaal is onderdeel van de route Gemalen Verhalen van Sense of Place
Marrum