Vanaf een heuveltje in de heide achter congrescentrum Nieuw-Allardsoog is het zicht adembenemend. Woest land zover het oog reikt. Rond 3400 voor Christus vestigden zich in dit ruige met dicht woud bedekt gebied de eerste landbouwers. Op de overgang tussen de hogere zandgronden van het Drents Plateau en de lager gelegen Friese delta begonnen de jager-verzamelaars uit de Trechterbekercultuur granen te verbouwen. Dicht bij de bovenloop van de Boorne vonden ze de beste condities om een eenvoudig bestaan op te bouwen.
De wandeling start in het centrum van Bakkeveen. Over modderig…
Vanaf een heuveltje in de heide achter congrescentrum Nieuw-Allardsoog is het zicht adembenemend. Woest land zover het oog reikt. Rond 3400 voor Christus vestigden zich in dit ruige met dicht woud bedekt gebied de eerste landbouwers. Op de overgang tussen de hogere zandgronden van het Drents Plateau en de lager gelegen Friese delta begonnen de jager-verzamelaars uit de Trechterbekercultuur granen te verbouwen. Dicht bij de bovenloop van de Boorne vonden ze de beste condities om een eenvoudig bestaan op te bouwen.
De wandeling start in het centrum van Bakkeveen. Over modderige paden loop ik door een sfeervol beukenbos. Gefilterd zonlicht valt door het bladerdek. In de verte schemert tussen het groen en de bruine stammen het paars van de heide. Het pad slingert zich door de duinen, die soms voorzien zijn van traptreden als de helling te steil is. Bijen zoemen opgetogen boven de struik- en dopheide.
Langs de parkeerplaats met uitzicht op het brongebied van de Boorne en de akkers en boerderijwinkel van It Fryske Hiem vervolg ik de bruine paaltjesroute door een glooiend landschap met bosjes en open heidevelden en ruig grasland met solitaire eiken, beuken en grove dennen. Een stukje van de route loopt parallel aan een holle weg, een restant van de handelsroute uit de middeleeuwen waarlangs kooplieden, marskramers en andere reizigers trokken die onderweg waren tussen Friesland en Drenthe. De karrensporen staan geëtst in de bodem en zorgden ervoor dat het zandpad steeds dieper in het veld verzonk.
Veel dichter bij de oer-natuur kun je niet komen. De heide bloeit, de wind ruist door de eiken en lariks. Wolken als slagschepen vliegen door de lucht. De utopist Jarig van der Wielen kocht in 1920 voor een habbekrats een lap woeste grond van de adel in Beetsterzwaag. Hij realiseerde er in de jaren dertig zijn droom en vestigde er de eerste volkshogeschool van Nederland. Later deed hij een klap lapje grond over aan het pas opgerichte It Fryske Gea. De natuurorganisatie kreeg daarmee haar eerste stukje natuurgrond in Friesland in beheer.
Het is nog lekker fris zo vroeg in de ochtend. De vogels fluiten erop los. Terwijl ik een pad afloop langs de zandverstuiving waar vroeger Oud-Bakkeveen was gesitueerd, zie ik iets helder geels in het struikgewas wegvliegen. Een prachtige tekening op het verenkleed, oogverblindend. Mijn eerste geelgors. De dag is nu al goed. De route voert over landgoed de Slotplaats, langs een oefenschans uit de zeventiende eeuw door een bos vol machtige douglassparren die deinen en kraken in de wind. Het ruist als de branding op de zee. De rondwandeling vanuit Bakkeveen zet de zintuigen open. De biografie van het oeroude landschap leest als een gelaagde roman. Een tocht om in te lijsten.
Wandelknooppunten: 55 - 69 - 43 - 47 - 58 - 52 - 56 - 54/51 - 53 - 40 - 44 - 16 - 66 - 62 - 50 - 58 - 78 - 47 - Vervolgens Witte Singel volgen tot aan de rand van het bos, RA achter camping Wâldsang langs. Na de camping het eerste pad LA naar de Burmaniazuil|Slotplaats in het verlengde van knooppunt 55.
