Locations
2281 to 2304 of 5380 results
-
Kweldergebied
Kweldergebied
from your location
-
Watervillapark Idskenhuizen - De Twee Gebroeders
Watervillapark Idskenhuizen - De Twee Gebroeders
Direct boekbaar
from your location
-
Stadscafé Het Veerhuys
Stadscafé Het Veerhuys
from your location
-
Camperplaats en Jachthaven de Appelhof
Camperplaats en Jachthaven de Appelhof
from your location
-
Van Harenstraat 60
Van Harenstraat 60
from your location
-
Sail-a-way Sneekermeer
Sail-a-way Sneekermeer
Direct boekbaar
from your location
-
Wyldemerk
Wyldemerk
from your location
-
Groepsaccommodatie Appelscha
Groepsaccommodatie Appelscha
Direct boekbaar
from your location
-
Theater de Koornbeurs
Theater de Koornbeurs
from your location
-
Ambush at Oldeholtpade
Ambush at Oldeholtpade
On 12 April, the bridge over the Tjonger in Mildam fell into the hands of the Royal Canadian Dragoons reconnaissance regiment. Because the occupier had blown up many other bridges, the Canadians attached great importance to preserving this bridge for the crossing of other Canadian units. That is why dozens of armoured cars, mobile artillery guns and numerous other vehicles were sent to Mildam that day to reinforce the bridgehead over the Tjonger.
In one of those armoured cars, a Staghound, was 24-year-old Trooper Wilfred Robert George Berry from Ontario. The young Canadian had volunteered for military service in Europe. And had already fought with the Royal Canadian Dragoons in Italy. At the end of February 1945, they were transferred to Northwest Europe.
For Berry, the war ended in Friesland. In Oldeholtpade, on the road to Wolvega, his vehicle drove into an ambush along with at least one other Staghound. In the vicinity of a broken-down German car, German soldiers had hidden with Panzerfausts. The Panzerfaust was a very powerful and easy-to-use anti-tank weapon. The first shot missed, but the second projectile hit the front Staghound, on the side where driver Wilfred Berry was sitting at the time.2 The Staghound went off the road and overturned. The three other crew members got injured, but were able to leave the vehicle and took cover behind the second Staghound. One of them stated:
"[…]Flames burst through the turret, where the officer and I were half in and half out of the hatches. Any skin surface not covered was burned and the flames badly singed our eyebrows, eyelashes, moustaches and hands, sending me and the officer both wounded to the field hospital."3
Immediately after the first Staghound was hit, the second Staghound opened fire on the Germans. Seriously injured, Wilfred Berry remained in the vehicle. After about fifteen minutes of shooting back and forth, the other Staghounds retreated towards Oldeberkoop. The exact reason for this remains unclear. Berry was already dying and was briefly cared for by the elderly Andriesje Dekker-Oosterhof in the vehicle when the shooting had stopped. The tragedy had unfolded right in front of her house. He died in the wreck shortly afterwards.
Berry's remains were eventually transferred to the farm on "De Bult" in Oldeberkoop and buried there. After the war he would be reburied at the Canadian war cemetery in Holten. The other crew members were eventually able to return to their units after receiving medical treatment. The commander only had burns on his face.
The event made a deep impression on the inhabitants of Oldeholtpade. In 1945, a monument to Berry was erected. And in 1965, a street was named in his honour.
from your location
-
-
Under de Wol - Boerderij appartement Trije
Under de Wol - Boerderij appartement Trije
Direct boekbaar
from your location
-
Gedicht: Foarjaar op ‘e sneker iesbaan | Henk van der Veer
from your location
-
Yachtcharter De Drait Woudsend - Kotterjacht Helena/ Veroniek/ Michelle/ Jeanette
Yachtcharter De Drait Woudsend - Kotterjacht Helena/ Veroniek/ Michelle/ Jeanette
Direct boekbaar
from your location
-
De Lekkerste van Leeuwarden
De Lekkerste van Leeuwarden
from your location
-
Kameleondorp Terherne
Kameleondorp Terherne
Tip
from your location
-
Zwarte Haan: visvriendelijk malen
Zwarte Haan: visvriendelijk malen
(beluister hier het audioverhaal)
Je zag de typisch blauwe kleur waarschijnlijk al van verre: het dak van het zeegemaal dat hier sinds 1973 staat en genoemd is naar waterschapsvoorzitter Henk Miedema. Dit gemaal kan tot 700 kubieke meter per minuut water vanuit de vaart in zee lozen. Als je hier even blijft staan, kun je zomaar het gemaal horen aanslaan, want die schakelt automatisch in.
Een geweldige uitvinding dus, een gemaal, maar er zit ook een nadeel aan. Gemalen zijn namelijk net als dijken en sluizen een grote hindernis voor trekvissen, omdat zij voor hun overleving tussen zoet en zout water moeten kunnen migreren. In 2015 is dit gemaal visvriendelijk gemaakt, door de pompen aan te passen en een vispassage met een lokstroompomp te maken.
Jammer genoeg is het niet te zien, maar in het voor- en najaar is het hier een drukte van belang op vissengebied. Trekvissen als spiering, trekkend driedoornig stekelbaarsje en paling maken dan gebruik van het vismigratiesysteem in het gemaal.
Instinct drijft volwassen palingen hier in de herfst naar het einde van de Kouwe Faart toe, omdat ze naar de zoute Waddenzee willen. Een waaier beschermt ze als ze met het uitstromende water mee de zee in worden gepompt. Eenmaal in zee zit hun reis er nog lang niet op. Ze leggen maar liefst 5000 kilometer af naar hun geboortegrond, de Sargassozee bij Mexico, om te paaien.
De jonge palingen die daar worden geboren, glasaaltjes genoemd omdat ze doorzichtig zijn, drijven vervolgens op de golfstromen mee naar Europa. Zo komen ze in de lente onder andere hier achter de dijk terecht. En dan is het hun beurt om dit gemaal te trotseren, nu landinwaarts. Een lokstroom van zoet water helpt hen door een buis onder de dijk door, waar ze hier in de bak onder je voeten terecht komen. Maximaal twee uur later gaat hier onder water een schuif open. En zo begint de kringloop van het leven opnieuw.
Ingesproken door:
Theun Mosk werkt inmiddels 20 jaar als ontwerper in theater, zowel voor dans, opera, toneel, performance, mime en muziektheater. Daarnaast maakt hij installaties in de openbare ruimte en ontwerpt hij landschapswerken.In 2008 kwam Theun in aanraking met Joop Mulder toen hij samen met Robert Wilson en Boukje Schwiegman ‘Walking’ ontwierp tijdens Oerol. “Joop is voor mij een van de belangrijkste inspiratiebronnen. Een klein duwtje of idee kon uitmonden in een zee van gedachten en inspiratie. Hij was een diesel, met een enorme drive en noodzaak, dat maak je zelden mee. Mensen als Joop zijn nodig om de grenzen te verleggen en nieuw horizonnen te creeëren. Zij doen een leven en samenleven enorm verrijken.”
Dit verhaal is onderdeel van de route Gemalen Verhalen van Sense of Place
from your location
-
-
Restaurant de Vijf Sinnen
Restaurant de Vijf Sinnen
from your location
-
B & B Kastleinshoeke
B & B Kastleinshoeke
from your location
-
SUP AWAY Heerenveen
SUP AWAY Heerenveen
from your location
-
Pizzeria Copita
Pizzeria Copita
from your location
-
Yn ’t Dun
Yn ’t Dun
from your location
-
Toxopeus op de dijk
Toxopeus op de dijk
from your location
-
Nieuwe Noordergemaal
Nieuwe Noordergemaal
from your location
-
-
Waterdorp Burdaard
Waterdorp Burdaard
from your location
