hier kleurt de heide paars
In augustus ruikt het anders in Friesland. Warmer, droger, kruidiger. De kleur paars schuift langzaam het landschap in. Op sommige plekken voorzichtig, op andere uitbundig. En dan is het tijd om te gaan. Dit is het moment. De heide bloeit. En in Friesland ligt ‘t voor het oprapen.
De heide bloeit maar kort. In deze periode wil je buiten zijn. Niet om de rust, maar omdat het wat doet. Je ziet iets bijzonders. Je bent even ergens waar je niet dagelijks komt. Alleen, met iemand of met wie toevallig meegaat. Deze plekken moet je nu gezien hebben:
Mandefjild - bakkeveen
Het Mandefjild, bij Bakkeveen, heeft alles wat je van een heidegebied mag verwachten en meer. Grote open stukken vol bloei, afgewisseld met bos, vennen en stuifzand. Hier wandel je langs grazende Exmoorpony’s en heideschapen die het gebied open houden. Je ruikt dennen, voelt droog zand onder je voeten en kijkt uit over een veld dat leeft.
De Schaopedobbe - appelscha - elsloo
In het zuidoosten van Friesland ligt De Schaopedobbe. Geen groot natuurgebied, wel een sterke. De heide ligt laag en breed tussen zandvlaktes en vennen. Je ziet libellen, hoort een koekoek, en soms niks. De zon staat hier vol op het veld, dus kleuren vlammen op.
Delleboersterheide - oldeberkoop
Bij Oldeberkoop ligt de Delleboersterheide. Een gebied waar de heide alle ruimte krijgt. Geen strakke lijnen, geen opgeschoond beeld. Alles mag hier wat ruiger. Schotse hooglanders trekken hun eigen plan, vlinders zwermen laag over het pad. Je ziet niet alleen de heide bloeien, je hoort het ook. Insecten, vogels, gras dat beweegt. Elk stuk voelt als een ander hoofdstuk.
Fochteloërveen - fochteloo
Fochteloo is geen plek voor een snelle blik. Je stapt hier een landschap in dat zijn eigen tempo kiest. Het hoogveen houdt water vast, de heide groeit daar tussenin. Soms stevig en paars, soms juist licht en verspreid. Er hangt altijd iets in de lucht hier. Mist, wind, vogels. Je kijkt verder dan je gewend bent. En als je eenmaal kijkt, blijf je kijken.
De eilanden - terschelling en ameland
Op Terschelling en Ameland groeit de heide door duinen, bossen en open veld. Je ziet het langs de paden, maar ook gewoon ineens middenin een zandvlakte. Hier komt de bloei samen met zout, wind en licht. Op sommige plekken kijk je naar paars met zee op de achtergrond. Op andere loop je tussen dennen en helmgras. Geen plek is hetzelfde, maar elke plek is goed.
houd het netjes
Je hoeft niet veel te doen om goed om te gaan met het landschap. Blijf op het pad. Pluk niets. Laat dieren met rust. Neem afval weer mee naar huis. Geen uitlegbord nodig om te snappen dat je ergens te gast bent. Alles wat hier groeit en leeft, doet dat in z’n eigen ritme. Dat mag je bekijken, fotograferen, bewonderen. Maar niet verstoren.