Stadsverhaal Ijlst
Met de historische houtzaagmolen De Rat op de achtergrond siert de fontein van IJlst een groen plein. Het gras is gemaaid en de fontein blinkt in de zon. Het is hier rustig — sereen misschien zelfs. De fontein bestaat uit een grote zwarte schaal die er zwaar en solide uitziet. In het hart daarvan komen kleurrijke, tweedimensionale bloemen omhoog: roze, geel of blauw aan de ene kant, spiegelend zilver aan de achterkant. Sommige weerkaatsen op die manier de lucht en zijn hemelsblauw, anderen weerkaatsen het groene gras of de gezichten van de mensen die ernaar kijken. Het water klettert kalmpjes over de rand.
De fontein staat in het midden van bedrijvigheid. Het grasveld met bomen wordt omringd door een supermarkt, een fysiotherapeut, een multifunctioneel centrum, een kleine camping, een museum en — niet te missen — houtzaagmolen De Rat. Ondernemers Fokke Rosier (van MFC Utherne) en Abel Beerda (van camping De Koekoek & De Waard) treffen elkaar bij de fontein. Als drukke mannen spreken ze elkaar niet vaak, maar áls het zover is, komen de ideeën los.
“ Hij heeft voor mij persoonlijk een heel mooi verhaal. ”
Ondernemers Fokke en Abel
Wat weten jullie van de fontein waar jullie elke dag langskomen?
Abel: “Ik ken het verhaal erachter eigenlijk niet. Maar ik waardeer wel heel erg wat het doet voor deze omgeving en dat mensen er veel plezier van beleven.” Fokke is heel blij dat de fontein op deze plek staat. “In diezelfde periode dat ze met de fontein bezig waren, zochten ze een uitbater voor Utherne, maar niemand wilde dat doen. Ik had zelf een timmerbedrijf, maar ik durfde het wel te proberen. Dus ik zei: ik wil Utherne wel overnemen en draaiende houden. En als de fontein hier komt, is dat nog mooier. Uiteindelijk waren ze hartstikke blij met dat idee — het is een hartstikke mooie plek zo.”
Een verhaal dat je zelf mag invullen
Als gevraagd wordt wat de fontein eigenlijk betekent, of waar het ontwerp voor staat, blijft het antwoord uit. Fokke heeft het nog wel ergens liggen. “Moment!” Hij komt al gauw weer aanzetten met een groot informatiebord in zijn handen. “Dit is laatst vervangen, dus ik mocht deze wel houden. Heb ik binnen staan. Maar zie, dit is dus het verhaal.” Het bord vertelt over onsterfelijke bloemen en de balans tussen natuur, mens en cultuur. Het verhaal zelf zo oplepelen is een vraag te veel, en of het echt op IJlst slaat? Fokke: “Nou, dat durf ik je zo niet te zeggen. Nee. Zou zomaar kunnen, maar het is maar net hoe je zo’n verhaal interpreteert.”
Wat vinden jullie er dan van?
Abel draait zich om, kijkt naar de fontein en knijpt zijn ogen samen tegen de zon. “Ik vind hem niet zo heel mooi; ik denk dat over het ontwerp toch wel te twisten valt. Maar dat neemt niet weg dat het mooi is dat hij er staat. Mensen komen hier sowieso wel voor de Elfstedentocht, dat is echt een belangrijke aanleiding voor mensen om IJlst en de andere steden te bezoeken. Maar ik denk niet dat de fontein echt een trekpleister is — meer een mooie bijkomstigheid. Al zie ik wel dat mensen er echt veel plezier van hebben.”
Fokke lacht. “Wat ik ervan vind? Nou, ik vind het prachtig, maar dat is ook een mooi verhaal.
Kyokushin karate
Zie, ik heb ook een sportschool, hè. Ik doe aan kyokushin karate, een Japanse vechtsport. Toen ik besloot om Utherne over te nemen, wist ik nog niet dat de kunstenaar van de fontein Japans was. Tijdens de opening van het nieuwe Utherne en de fontein had ik een grote foto van Mas Oyama, een van de grootste karateka’s ter wereld, aan de muur hangen. De kunstenaar was samen met zijn vrouw naar IJlst gekomen en zag dat. ‘Mas Oyama!’, riep hij. En zijn vrouw zei: ‘Kyokushin karate!’ Zie, zij spraken geen Engels en wij geen Japans, maar dat moment was gewoon mooi — en voor mij en mijn vrouw ook een soort van teken dat we een goede beslissing hadden genomen. Het kwam allemaal zo mooi uit.”
Is de stad veranderd sinds de komst van de fontein?
Daar zijn de mannen het wel over eens. “Net voor Culturele Hoofdstad vierde IJlst het 750-jarig bestaan,” vertelt Abel. “Er werd toen heel veel op touw gezet voor dat feest: allemaal theaterproducties, noem maar op. Dat was vijf jaar lang een opmaat naar dat feestjaar. En vlak daarna kwam Culturele Hoofdstad. Ik heb wel het idee dat het hier drukker is geworden, hoor.” Fokke: “Ja, zeker! IJlst is er echt op vooruitgegaan.” Dan, peinzend: “Maar we kunnen er nog meer mee doen, hè. We organiseren wel eens een kofferbakverkoop hier, maar eigenlijk zou ik heel graag eens een openluchtbioscoop organiseren. Een drive-in zelfs, maar dat mag niet. Dat is jammer; soms is de gemeente net wat te moeilijk, terwijl de wil er echt is om hier mooie dingen te doen.” Abel stoot Fokke meteen aan. “Joh, mijn vader heeft zo’n groot scherm! Dat kunnen we best gaan doen hier, hartstikke leuk. Dan maken we er een drijf-in van. Met bootjes. Dat zou wat zijn. Dit gaan we doen, hoor, Fokke.”
Bekijk ook
-
Alle stadsverhalen
Elke stad heeft een fontein. Maar achter elke fontein schuilt ook een verhaal. Niet alleen van de kunstenaar, maar vooral van de mensen die er dagelijks langs lopen, werken of even stilstaan.
-
Stadsgezichten
Iedere Friese stad heeft iets eigens. Wie de tijd neemt om haar te leren kennen en de verhalen eigen te maken, ontdekt de stad pas echt. De stad vol verhalen krijgt een gezicht. Een stadsgezicht.
-
De fonteinen
Mist, ijs, stoom, zeewater... Iedere stad een eigen verhaal. Bekijk de elf fonteinen zelf tijdens jouw Elfstedentocht. Prima mogelijk zonder ijs.
-
Wandelroutes
Een 11fountains wandelroute is een korte route die je in een middagje kunt doen, daarom kun je de stad rustig ontdekken. Dwaal tijdens je route eens af naar de highlights langs de routes.