Kāna Pocket: Percussie trio speelt muziek op alledaagse objecten

In de zomer van 2025 won dit sympathieke trio bestaande uit de jonge percussionisten Rens Rutten, Hugo Pereira en João Sequeira de Dutch Classical Talent Award. Mét complimenten van de jury om het pure spektakel en feilloze samenspel. Op zondagmiddag 10 mei ontmoeten we dit trio in de persoonlijke concertsetting van Pakhûs SOLO in de Vituskerk van Feinsum met een programma vol “muziek van ná John Cage”. 

Na diverse optredens en tournees in Nederland, concludeerde het trio dat er behoefte was aan nieuwe muziek en projecten. Componist Friso van Wijck schreef in 2022 “Trio for Percussion”. Annija Zarina componeerde voor het trio At Once ter gelegenheid van het 10-jarig jubileum van Festival Wonderfeel. En wat gebeurt er als je je materiaal kwijtraakt? Componist Florian Magnus Maier vertelt hierover in zijn stuk Lost Luggage.

Een deel van het concert draait om ‘Kāna Pocket’: een selectie werken met kleine bezetting en alledaagse objecten, zoals computertoetsenborden en andere huishoudelijke attributen. Ook speelt het trio hedendaagse werk van o.a. Nuno Lobo en eigen improvisaties uit haar Dutch Classical Talent Tour, die in 2025 gewonnen werd.

Het jonge ensemble won ook de eerste prijs op het Grachtenfestival Conservatorium Concours en de Short Film Prize op de International Percussion Competition Luxembourg in 2022. Jury’s en publiek zijn onder de indruk van het bezwerende, symbiotische samenspel van het Kāna Trio. De drie spelers bezitten een enorm kleurenpalet, dat reikt van fluisterzacht marimbageruis tot het meest onheilspellende oerwoudgeweld. Moeiteloos laten de spelers zien dat ritme in alles en iedereen zit. Hun performance is krachtig, maar nooit te hard. Al regelmatig was het trio te horen bij NPO Klassiek.

Dit concert duurt 70 minuten. Inclusief een drankje in de korte pauze.

Programmeur Beate Loonstra: “De energie en het enthousiasme spat van dit trio af. Dat past goed bij het Friese voorjaar! Mogelijk wordt zelfs de opstelling in de Vituskerk veranderd, waardoor we als publiek middenin het spel plaatsnemen. Het is verrassend hoe de jongemannen musiceren met alledaagse objecten. Dat is niet alleen heel leuk, je gaat hierdoor ook anders naar je omgeving kijken en luisteren.”