Sloten houdt zijn bleekjes in ere. De 'Bleekweide’ was vroeger het centrale grasperk waarop pas gewassen linnen lag te drogen en bleken in de zon. Na het wassen was het linnen vaak nog gelig van kleur en was ook de geur van het gebruik er niet uit. Maar men had ontdekt dat het linnen lichter van tint werd en frisser ging ruiken door het op een grasveld uit te spreiden en daar te laten drogen. Onder invloed van de zon werden vrije zuurstofatomen gevormd, die zich binden aan het vuil, wat hetzelfde effect geeft als bleken met waterstofperoxide. Hierdoor kreeg het linnen een frisse geur en een blanke kleur. Vandaar het woord "bleken".
Tot in de 20e eeuw werden er…
Sloten houdt zijn bleekjes in ere. De 'Bleekweide’ was vroeger het centrale grasperk waarop pas gewassen linnen lag te drogen en bleken in de zon. Na het wassen was het linnen vaak nog gelig van kleur en was ook de geur van het gebruik er niet uit. Maar men had ontdekt dat het linnen lichter van tint werd en frisser ging ruiken door het op een grasveld uit te spreiden en daar te laten drogen. Onder invloed van de zon werden vrije zuurstofatomen gevormd, die zich binden aan het vuil, wat hetzelfde effect geeft als bleken met waterstofperoxide. Hierdoor kreeg het linnen een frisse geur en een blanke kleur. Vandaar het woord "bleken".
Tot in de 20e eeuw werden er nog bleekweiden gebruikt in de textielindustrie. Ook thuis legden veel mensen hun was nog op de bleek te drogen. Sloten houdt zijn herinnering aan zijn bleekjes langs de vestinggracht in ere. Alleen ligt de was nu niet uitgespreid op het gras, maar hangt het gewoon aan de waslijn. En dat staat niet alleen heel gezellig, maar is ook nog eens praktisch. Sloten is zo compact gebouwd, alleen aan de randen is voldoende ruimte, zon en wind te vinden om de was te laten drogen en bleken. Een heel gezellig gezicht.
