Ga naar inhoud
Favorieten 0

Roelof ten Napel

Een vergelijking

Natte kleren op de wasmachine. Ik til
een zwaar geworden mouw op, mijn hand
als een weegschaal, en vraag me af
of hetzelfde geldt voor mensen: dat ze
zwaar raken van het water waarvan ze
zijn doordrenkt. En welk water dan,
het is tenslotte een metafoor toch.
Gesprekken? Vrienden? De vraag blijft
maar kort, het water bij mijn voeten
gaat zichzelf niet dweilen.

Dit gedicht maakt deel uit van ‘Wjerspegelje’ (weerspiegelen), waarbij het vaste RIVM-handenwas-moment wordt benut om jou te verbinden met Friese dichters. Zo krijgen de makers van onze schone kunsten een podium in een tijd waarin live ontmoeten lastig is. En kun jij als toeschouwer, die hun optredens moet missen, toch even genieten van de inspiratie, de emotie, de spiegel die ons wordt voorgehouden. 

Hierboven staat de Nederlandse vertaling van het Friese gedicht dat op de spiegel staat. De oorspronkelijke versie:​

In ferliking

Wiete klean op ’e waskmasine. Ik til
in swier wurden mouwe op, him hifkjend
op ’e hân, en ik freegje my ôf
oft itselde jildt foar minsken: dat se 
swier wurde fan it wetter dêr’t se mei
trochdrinzge binne. En hokfoar wetter dan,
it is ommers in metafoar dochs.
Petearen? Freonen? De fraach bliuwt
mar koart, it wetter by myn fuotten
sil himsels net opdweilje.

Oersetting: Jantsje Postma

‘Wjerspegelje’ is een project van Merk Fryslân en Leeuwarden UNESCO City of Literature, naar Zwols voorbeeld (weerspiegelen.nl / #weerspiegelen) en met steun van de provincie Fryslân. Je vindt de gedichten op de spiegels van hotels in Leeuwarden. Op korte termijn komen er gedichten bij, op spiegels van andere openbare gelegenheden in Fryslân.