Overnachten
Slapen in Zwitserse Wijnvaten? Dat doe je in Stavoren!
Stavoren: kleurrijke zeestad
-
hangjongeren
![]()
Omsingeld door het water van het IJsselmeer kan je niet om Stavoren heen. In elk geval niet zonder boot. Net als alle andere Friese steden aan de voormalige Zuiderzee speelde zeevaart dan ook een grote rol. Maar de uitstraling van deze stad durven we on-Fries te noemen. Je waant je in Kopenhagen als je langs de haven loopt en met je hand boven je ogen uitkijkt over de zee.
Tien keer genieten in Stavoren
Carousel, gebruik pijltjestoetsen om te navigeren.
Blokkendoos, kleur bekennen en een korreltje graan
Het onzichtbare Blokhuis
Veel van de geschiedenis is onzichtbaar geworden, onder de grond verdwenen. Dat is ook het Blokhuis overkomen. Rond 1530 had ook Karel V de behoefte om de Friezen in bedwang te houden en liet hij een blokhuis bouwen. Het vestingwerk bleef overeind tot 1580, daarna verdween het in de stadswallen. De fundamenten werden teruggevonden in 1996 en op die plek vind je nu een hommage in moderne materialen aan dit stukje verdwenen geschiedenis.
Kopenhagen van Friesland
Je zult er maar wonen, pal aan de haven met uitzicht op de schepen die komen en gaan. De kleurrijke huizen zijn waarschijnlijk het meest gefotografeerde beeld van Stavoren. En we moeten het zelf ook bekennen, dit uitzicht geeft je het gevoel dat je echt op vakantie bent. De krijsende meeuwen, de zeelucht die met de wind wordt meegevoerd en het licht dat over de gevels van deze huizen danst. Meer heb je niet nodig.
Geen graantje waard
Het verhaal van een ring die in de vis terugkeert komt voor in volksverhalen over de hele wereld. De sage van het vrouwtje van Stavoren is daar één van. De rijke dame was niet tevreden met wat ze had en stuurde een schipper eropuit om terug te komen met het kostbaarste wat hij kon vinden. Ze haalde haar neus op voor het goudgele graan waar hij mee terugkwam. Woest gooide ze de gouden ring van haar vinger met een grote boog in zee. "Net zomin dat ik deze gouden ring ooit nog terug zal zien, zal ik in de bedelstand vervallen." Op een dag vond ze in haar avondmaal, een vers gevangen vis, haar eigen gouden ring. Noodlot bracht haar armoede en ze stierf van de honger, bedelend om een korrel graan.
